Reisdag richting Tampa

De wekker ging mooi op tijd vanochtend, 06.30 uur. Om 7 uur heeft Niko de receptie gebeld om de auto op te laten halen. Gauw nog bij 'de buren' koffie en twee bananen gekocht en om 8 uur ging het richting Tampa. Onderweg nog eens gebrainstormd hoe we de dagen gaan verdelen en we kwamen tot de conclusie dat Miami toch wel onze voorkeur heeft. We besloten een overnachting te boeken 56 km. boven Tampa in New Port Richey. Niko vond een hotel aan een jachthaventje. Morgenvroeg maar eens kijken of het een beetje idyllisch is. Het was al donker toen we aankwamen. Omdat we dus zoveel mogelijk dagen nog door willen brengen in Miami, ben ik onderweg gaan zoeken naar een verblijf. Wat ik ook probeerde, ik kreeg het qua huisje op het strand niet echt naar mijn zin. Ineens kwam er een hotel in South Beach Miami voorbij met mooie foto's van de kamer en een zwembad met bar op het dak. 😍 Eén blok van het strand. Ik was om en Niko ging graag akkoord 😂 Ondertussen was het lunchtijd geworden en besloten we naar een Waffle House te gaan. De leuke jonge serveerster vroeg aan ons of we wel eens eerder bij een Waffle House hadden gegeten. Toen we antwoorden dat dit niet het geval was, viel ze bijna steil achterover. What? Jullie hebben nog nooit bij een Waffle House gegeten? Eén moment, ik ga even de mensen achter jullie hun water brengen en dan zal ik jullie er alles over vertellen. Nadat ze dit had afgehandeld, greep ze een stoel en ging er eens goed voor zitten. Ze pakte de menukaart erbij en legde uit wat ze allemaal voor lekkers hadden en wat haar favoriet was en die van de meeste klanten. Ik kon haar af en toe wat lastig volgen, maar knikte maar braaf ja. 😁 Nadat Niko zijn bestelling had gedaan, bestelde ik een wafel. Keus genoeg en ik koos de blauwe bessen wafel. Of ik er nog iets bij moest. Nu had ik gezien hoe groot ze zijn en hoeveel kcal er in één wafel zitten (stond op de menukaart), dus ik schudde van nee. De bestelling was met het drinken erbij compleet en de stoel werd weer aan de kant geschoven. Onder het eten werd gevraagd waar we vandaan kwamen want uiteraard viel ons accent weer op. Alle serveersters luisterden aandachtig en vonden het schijnbaar leuk om te horen want er werd flink gereageerd. Na het eten wenste ze ons nog een veilige reis. We kwamen weer gniffelend de zaak uit. Geweldig. Jullie hadden haar moeten zien en horen. Net een zorgzame wijze moeder. Heerlijk! Om 14.00 uur gingen we een andere tijdzone in en zagen we de klok verspringen naar 15.00 uur. Dat was een grappig gezicht. De reis ging nog steeds voortvarend en de laatste drie uur heb ik het stuur overgenomen. Niko wilde ook wel een keer de bijrijder spelen. We kwamen dus in het donker bij ons hotel aan en na het inchecken zijn we naar de Cracker Barrel (Old Country Store) gelopen. Een keten met 'oude' country spulletjes, kerstgerelateerde zaken en een restaurant. Wat hebben we heerlijk gegeten. Boontjes, aardappelpuree, grote stukken grof gepaneerde en heerlijk gekruide kip voor mij en een steak met friet en een heerlijke salade voor Niko. Ook nog cornbread (maisbrood) erbij. Deze leken op muffins, hadden ook een cake-achtige structuur, maar waren wat droger en smaakten duidelijk naar mais. We kregen er gezouten boter bij. Ik had twee grote stukken kip en dat ging niet op. Of ik een bakje wilde om het mee te nemen. Uiteraard. De overgebleven kip met nog drie maisbroodjes en boter in het piepschuimen bakje en wij hebben morgen nog wat te snacken. We hebben een koelkast in de kamer, dus kunnen we het mooi tot morgenvroeg koelen. Morgen moeten we ruim 485 km. rijden en we hebben besloten om via de westkust de toeristische route naar beneden te rijden. Zoveel mogelijk over de 41 en dan door de Everglades naar Miami. Hopelijk pikken we wat leuke kustplaatsen mee en ik ben ook zeer nieuwsgierig naar de Everglades. Nu eerst lekker slapen en dan: Miami here we come!! 😎