Van Washington DC naar Pigeon Forge

Vanochtend de wekker vroeg gezet in verband met de 800 km. die we voor de boeg hebben. Het ontbijt maar even overgeslagen. We zouden onderweg voor koffie en broodjes gaan bij één van de vele exits, waar meerdere eettentjes bij elkaar zitten. Het werd koffie en kleffe sandwiches bij een benzinestation 😄 Daarna gauw weer verder. Bij de volgende stop een kleine plaspauze en ook hier weer koffie gekocht met twee bananen en twee pumpkin/pindakaas koekjes met witte chocolade er omheen. Nou, die mogen ze de volgende keer houden. Zoet en klef gedoe. Bbrrrr. Uiteindelijk belanden we dan na 4 uur rijden in Roanoke bij Black Dog Salvage. Voor wie dit niets zegt, dit zijn een aantal mannen en een dame die oude gebouwen leeghalen, dit meenemen naar hun werkplaats/winkel en hier prachtige dingen van maken als ze het zo niet kunnen verkopen. Ze hebben een programma op Discovery en we kijken dit vaak. Enkele weken voor onze vakantie kwam ik er dus achter dat ze in Roanoke zitten. Wat een geweldige ervaring! Mike had alle tijd om met ons te kletsen en op de foto te gaan. Wat een geweldige man! Nadat we ons hadden vergaapt aan al het moois wat daar staat (we ship to the Netherlands too 😂) vroegen we, aan één van de dames die daar werken, waar we konden lunchen. Die vraag kregen ze vaker want er kwam meteen een lijst tevoorschijn waar je allemaal goed kunt eten. Alleen maar favoriete locale bedrijven van het personeel van Black Dog Salvage. We kozen voor Wildflour Restaurant and Bakery. Wat een geweldige keus! Op de vraag wat we wilden drinken noemde de serveerster meteen hun specials waaronder icetea. Nu had ik in New York ongezoete icetea gehad en dat was echt niet te haggelen. We vroegen dus of het gezoet of ongezoet was. Uiteraard ongezoet. We vertelden haar van onze ervaring en bestelden limonade. Vervolgens bracht ze ons de limonade met voor ieder een glas icetea om onze slechte ervaring van New York te vergeten. Geweldig! Deze icetea was inderdaad een stuk beter dan die in New York. De eigenaresse kwam ook nog even met ons kletsen en vond het fantastisch dat we helemaal uit Nederland naar haar zaak kwamen. Ik zei tegen haar dat ze even tegen de serveerster moest zeggen dat de icetea inderdaad lekker was. Nadat we onze sandwich op hadden kwam onze serveerster met de kaart met zoetigheden. Ik zat al goed vol, maar had al die lekkere taarten, cupcakes en koekjes al zien liggen en wilde wel wat proeven. Niko en ik besloten te delen en gingen op aanraden voor de Bether than sex cake. Ondertussen had ze ons nog een glas icetea gebracht. Mijn hemel, waar laten we dit? De cake deed zijn naam eer aan. Zalige donkere chocoladetaart met pecannoten en caramel. Het was bijna vechten om het laatste stukje. Het laatste glas icetea ging mee in een to go beker met deksel. Wat weer een geweldige ervaring! Daar zou het echter niet bij blijven. Eenmaal weer op weg was het mijn taak om een overnachting te regelen. Ons einddoel is Gatlinburg en dit ligt tegen de Smoky mountains aan. In dit gebied zijn veel blokhutten. Ook hier had ik een programma over gezien op Discovery en nu had ik besloten dat ik wil overnachten in een blokhut. Dus flink zoeken op Google en ik vond een fantastische blokhut een beetje hoog tussen de bomen voor niet veel geld. Ik bellen of deze nog voor 1 nacht te boeken was. Helaas niet maar wel een andere cabin. Hier in Amerika komen er nog allerlei toeslagen bovenop de prijs die je op internet ziet. Zo is een overnachting van $99,- door alle toeslagen een overnachting van $252,56 😮 Om voor 1 nacht te boeken moesten we echter langs komen. Dat kon niet via de website. Helaas was het kantoor om 18.00 uur gesloten. Wij zouden tegen 19.15 uur aankomen. Dat ging dus niet goedkomen. Opeens vroeg ze naar mijn accent. Of dit misschien Duits was. Nee, Nederlands antwoordde ik. Of we dan wel eens naar Dr. Pol keken. De beroemde dierenarts. Ze was helemaal weg van de show. (I love that show!) Uiteraard had ik dit regelmatig gezien en zo hadden we ineens een geweldig gesprek. Ik vroeg haar of ze wist waar ik nog meer kon zoeken naar een cabin en ze raadde me Gatlinburg Falls aan. Ze hoopte dat het ging lukken want het was nogal druk in verband met een grote autoshow in Pigeon Forge. Jullie kennen mij, wat ik in mijn kop heb, heb ik niet in mijn kont en het is me gelukt een cabin te boeken in Pigeon Forge. Creekside Seclusion genaamd. Voorzien van alle gemakken en een vuurplaats en een hottub. Aangekomen in Pigeon Forge was het een drukte van belang. We kropen langzaam richting het kantoor en uiteindelijk om 20.00 uur kwamen we aan. We kregen instructies over de hottub, de huisregels en dat we onze vuilnis bij vertrek binnen konden laten of in de bearproof bin (beerbestendige vuilnisbak) moesten gooien 😲 Toen begon het grote avontuur. Ze had al gezegd dat onze navigatie ons in de steek ging laten en dat we de geschreven aanwijzingen moesten volgen. Inmiddels was het donker en we moesten in het stikkedonker de berg op. Ik ben een paar keer uitgestapt om te kijken hoe de weg liep en of we goed gingen. Nee dus. Het park gebeld en ik kreeg een plattegrond gemaild. Waarom niet meteen meegeven? Maar oké, we bleken al te ver te zijn. Dus weer steil naar beneden en na een aantal haarspeldbochten stonden we weer bij het begin. We waren te ver terug gereden. Dus weer de berg op. Nu reden we goed. Alleen waar was nu het huisje? Linksaf of rechtdoor? Weer uitstappen met mijn zaklamp op de telefoon aan de wandel en verrek, daar zag ik door de bomen licht branden. Weer in de auto, linksaf een supersmal padje af en we stonden voor onze cabin. Wat een rit! 😅 Onze cabin is lekker oubollig met een inrichting uit het jaar 0. De hottub doet het niet (melding van gemaakt met prio 1 omdat we maar 1 nacht verblijven), maar we hebben wel een kingsize bed. 🤣🤣