Sightseeing dag 2

Na een goede nachtrust voelde ik me al een stuk beter. We waren dus klaar voor deel 2 van route 1 (Wall Street & Lower East Side) en route 2 (Nolita, Soho, West Village & High Line). Uiteraard eerst even goed ontbijten alvorens we New York verder onveilig gingen maken. Ik liet me verleiden voor Pancakes met bacon. Niko ging voor een omelet. Het ging er goed in. Daarna op pad. Wat hebben we weer prachtige dingen gezien. Voordat we het in de gaten hadden, liepen we in Chinatown. Ontzettend leuk om te zien. Het nodigde echter niet echt uit om ergens even wat te drinken. We vielen ook nog halverwege in een ceremonie. Geen idee hoe of wat, maar mooi om te zien. In Essexstreet zagen we een winkeltje waar ze verse sapjes verkochten. We zijn gegaan voor mango/coconut. Dit hebben we in het parkje aan de overkant van de straat opgedronken. We verbaasden ons over het feit dat er bij iedere kerk security is. Als je naar binnen wilt moet je de inhoud van je tas laten zien en door een scanner. Ook stond er buiten de kerk beveiliging. Wat erg dat dit nodig is. We waren al gauw aan het einde van route 1 en zijn vervolgens naar het begin van route 2 gelopen. We begonnen in Elizabeth Street. Wat een prachtige straat. Ons boekje wees ons op een superleuk restaurantje: Tacombi Fonda Nolita. Wat een geweldig leuke zaak. Er stond zelfs een oude VW bus in de zaak waarin gekookt werd. Heerlijk gegeten en super lekkere sapjes gehad. We konden er weer tegen en vervolgden onze weg. We kwamen langs SoHo's succesvolste bordeel vanaf 1832 (niet meer operationeel), gietijzeren gebouwen en leuke winkels. Op een gegeven moment werden we aangesproken door een enthousiaste Afro-Amerikaanse jongeman die ons zijn cd in de hand drukte. Het werd zelfs voor ons gesigneerd. Niko en Lady Anne. Yes! 😊 Hij wilde het gaan maken in de muziekwereld en we moesten zijn cd vooral meenemen naar Amsterdam (Nederland is schijnbaar alleen Amsterdam volgens vele buitenlanders). Ook vroeg hij of we zijn carrière financieel wilden ondersteunen. 💵 10 dollar, 20 dollar, wat we maar wilden geven. Niko gaf hem 2 dollar. Jullie hadden dat koppie moeten zien. 😂 Hij was zo teleurgesteld. Don't beat me for it man! I'm chasing my dream! Het was dat ik niet weet hoe je in het Engels zegt: wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd. We probeerden hem nog te overtuigen dat het beter was dan helemaal niets en dat wij zuinige Nederlanders zijn, maar het mocht niet meer baten. Hij bleef vreselijk teleurgesteld. Ik moest er hartelijk om lachen toen we door liepen. Geen idee wat voor muziek hij maakt, maar we zijn bang dat het gangsterrap is. We gaan het beleven als we ergens een cd speler tot onze beschikking hebben. Mocht dat per toeval het geval zijn, dan ben ik bang dat het cd-tje Nederland niet haalt. 😂 Halverwege de route waren we er klaar mee. Het was inmiddels 16.30 uur en we moesten voor de rest best nog wel een flink stuk. Dat bewaren we voor morgen want het is zeer de moeite waard. Terug naar het hotel, even onder de douche door en toen in een super gezellig straatje vlakbij het hotel gegeten. De afgelopen dagen hadden we ons al verbaasd over de absurde bedragen die je moet betalen voor het eten of wat boodschapjes en ook deze keer weer een godsvermogen betaald voor twee hoofdgerechten en twee drankjes. New York is een dure stad. We hopen dat de rest van Amerika wat vriendelijker geprijsd is. Maar ach, beter duur dan niet te krijgen zegt mijn man altijd. 😉