Guardalavaca hotel Brisas

Zoals verwacht waren we vanochtend belachelijk vroeg wakker. 5.30 uur Cubaanse tijd. Nog even wat na soezen en toen er toch maar af. Goed insmeren met zonnebrandcrème, dat laten intrekken en daarna de muggenspray met Deet. Overdag zijn hier de steekbeestjes waar je flink ziek van kunt worden, dus jezelf goed beschermen is geen luxe. Niko kwam er vervolgens achter dat hij zijn handvat van zijn scheermes was vergeten. Wel mesjes, maar niets om die op te klikken. De schat dacht dat hij die wel in het winkeltje van het hotel kon kopen, maar kwam toch echt op de koffie. We hebben namelijk beide een boekje gelezen waarin duidelijk stond dat dit een van de goederen is waar zeer moeilijk aan te komen is. Als je geluk hebt via de zwarte markt, maar dan moet je wel mensen kennen die daar toegang tot hebben. Ik moest vreselijk lachen om zijn optimisme en westers denken. Na het ontbijt het terrein van het hotel maar eens verkend. Ziet er best leuk uit. De zee is iets minder blauw dan ik gehoopt had, maar het strand is wit. Her en der even een drankje gedaan. In het hotel is ook een kapper/beautysalon. Niko vroeg haar of zij hem kon scheren. Dat ging niet lukken want ze had geen, jullie raden het al, scheermes. Wel kon ze mijn teennageltjes lakken. Voor 5 USD. Laten we dat nu niet hebben. Ze accepteerde geen Pesos, wel Euro's. Dit is, net als de USD, een harde valuta en minder aan inflatie onderhevig dan de Pesos. Dat hebben ze dus liever. Ik had nog 6 Euro in de portemonnee dus een afspraak gemaakt. Om 11.30 werden mijn nageltjes mooi donker roze gelakt. Zo vloog de tijd om en voordat we het wisten was het al weer tijd om te lunchen. Aangezien we het buffet wel een beetje gezien hadden zijn we naar één van de vele restaurantjes gegaan. Daar aangekomen zagen we dat er ook een kinderfeestje plaats zou vinden. Het jongetje van een super jong stel was 1 jaar geworden. Het thema was Mickey Mouse. De tienermoeder had een bijpassend t-shirtje aan en de al even jonge vader was druk bezig om de steeds omwaaiende bekertjes weer op de tafel te zetten. Hij had het ook druk met het personeel van het restaurant. Wat hij wilde was niet mogelijk. Steeds hoorden we de dame van de bediening nee zeggen. Oma was ondertussen foto's aan het maken van haar jarige kleinzoon en de moeder. Die was echter niet tevreden over de foto's. Oma kreeg aanwijzingen, maar bakte er volgens de moeder niets van. Die nam het over en met de zelfontspanner kwam ze een heel eind. Toen kwam daar de taart. Een wit met blauwe taart dus geen Mickey Mouse thema. Daar wrong hem volgens ons de schoen. Het kon hun goedkeuring amper dragen. Opeens kwam ook opa op het toneel. Er werd weer driftig in het Spaans gesproken en opeens werd alles afgebroken. Ballonnen werden weggegeven, spandoek, slinger en prachtige folie ballonnen werden opgeruimd. Bekertjes en tafelkleed weer in de tas. Voor de vorm nog een paar foto's. Ondertussen hadden wij onze lunch op en ik heb me meerdere keren afgevraagd wat er nu eigenlijk aan de hand was daar. Niko zei: het leven van een Cubaanse influencer gaat niet over rozen. Hij kon wel eens gelijk hebben. Ik vermoed een verwende familie van de sociale elite. Zouden ze uiteindelijk de verjaardag van het kereltje nog gevierd hebben en de taart gegeten hebben? Dat blijft nu voor altijd een vraag. Zolang wilden we niet wachten 😄. Na de lunch mijn bikini aangeschoten voor een zeer frisse duik in het zwembad. Tot het nekje erin en toen er maar gauw weer uit. Het weer was wat bewolkt en er stond een koele wind. Even lekker opwarmen in de zon en daarna weer de schaduw in. Beetje cocktails lurken, beetje snacken en weer in de zon. Rond een uur of 5 naar de kamer gegaan en even heerlijk een dutje gedaan. We hebben vanavond à la carte gegeten in een Italiaans restaurant hier in het hotel. Was erg lekker. Nu nog even een drankje en dan straks weer lekker slapen. Morgen nog zo'n dag. Om 17.00 uur worden we opgehaald en naar de autoverhuur in Holguin gebracht. Eens zien wat voor avontuur we daar beleven.