Onderweg naar Varadero

Vanochtend hebben we in het hotel alle etenswaren die we bij ons hadden achtergelaten. Ook twee korte broeken, twee topjes en een bikini die mij te groot waren geworden achtergelaten. Voordat we definitief uit konden checken moest eerst de kamer gecontroleerd worden. Het kamermeisje gaf haar akkoord. Bij het verlaten van het hotel liepen we haar tegemoet. Ze vroeg meteen of de kleding en alle koekjes die we hadden achtergelaten voor haar waren. Ja, zeiden we. Dat is voor jou. Ze straalde en bedankte ons. Ze was we erg blij mee. Daar doen we het voor. Op naar Varadero. De reis verliep voorspoedig. Bij aankomst in Varadero moesten we nog 20 Pesos tol betalen. Dat vond ik erg grappig. Nu was de weg waarover we reden best goed, maar om daar nu tol voor te gaan vragen. Ik ben ook erg benieuwd wat ze met dat geld gaan doen. Daar zullen we helaas nooit achter gaan komen. Bij de eerste benzinestation gestopt om te kijken of we especial konden tanken. Meteen raak. Niko betaalde 400 Pesos en heeft de tank nokvol getankt. We hadden nog 35 km. te gaan en we moesten de auto met volle tank inleveren. Onze Casa ziet er weer superleuk uit. Allemaal gekleurde meubels en een grasgroene keuken. Als je de weg oversteekt en dan nog een grasveld, sta je op het strand. Daar gaan we morgen maar een even van genieten. Voordat we de auto ingeleverd hebben zijn we nog even een eindje gaan rijden. Even de boel verkennen. We hebben ook het hotel gevonden waar Monique en ik 6 jaar geleden verbleven. In de tussentijd zijn er flink wat hotels bijgekomen. Onze Casa zit mooi in het centrum en we zitten midden tussen de restaurants en barretjes. Nadat we de auto zonder problemen hadden ingeleverd, zijn we lopend terug gegaan naar onze Casa. Zo kregen ook een goed idee van onze omgeving. Vanavond gegeten bij een restaurant met een mooi dakterras. Het zat er echter tjokvol met luidruchtige en beschonken Canadezen. Ze waren aan het zingen en dansen en hadden veel pret. Bij het bestellen van ons eten bleek er geen kip, garnalen en pasta meer te zijn. We zijn beide maar voor een pizza gegaan. Een gok, want in Havana was de pizza amper gaar. Hier kregen we echter een lekkere pizza waarvan de bodem goed gaar was. We hebben er met smaak van gegeten. Op een gegeven moment was ik die Canadezen wel zat en hebben we afgerekend. Van te voren hadden we bedacht dat Varadero wel duur zou zijn omdat het zo'n toeristische trekpleister is, maar tot nu toe valt het ons reuze mee. We kunnen het een beetje vergelijken met de prijzen die we in Santiago de Cuba betaalden. Morgenvroeg kunnen we eerst een beetje uitslapen. We hebben om 9 uur het ontbijt. Daarna willen we de wandelschoenen aantrekken om de omgeving nog wat meer te verkennen. In de middag hebben we het strand bedacht. Zo komen wij de dag wel door.