Memphis

Wat een geweldige dag hebben we gehad! Wat is het huis van Elvis indrukwekkend. Het was echt boven verwachting. We waren mooi op tijd en mochten meteen van start. Als eerste kregen we een korte film te zien met allemaal feitjes omtrent Elvis. Daarna in de rij voor een foto 😝, kregen we een IPad met koptelefoon en gingen we in de bus richting het huis. Daar aangekomen werden we verwelkomt en mochten we op onze eigen tempo aan de hand van de verhalen op de IPad (ook in het Nederlands) door het huis lopen. Prachtig! Ik heb de ene foto na de andere genomen. Het verhaal, de stemmen van zijn vrouw en dochter, de flarden van zijn liedjes, het feit dat je door het huis loopt waar deze man 20 jaar heeft gewoond met zijn gezin, ouders en oma, ik kreeg er kippenvel van. Het maakte zo'n indruk dat op een gegeven moment de tranen over mijn wangen liepen. Tja, ik ben nu eenmaal een sentimentele kip.... Toen we uitgekeken waren gingen we weer met het busje terug. De ingang van het hele gebeuren ligt namelijk aan de overkant van de straat waar het huis van Elvis staat. Rondom deze ingang uiteraard eetgelegenheden en souvenirwinkels. Nu ben ik over het algemeen niet van de souvenirs, maar deze keer maakte ik, uiteraard, een uitzondering. Ik ben gegaan voor een leuk zwart t-shirtje met in redelijk subtiele glitters een gitaar erop. Daaronder in het klein Elvis zijn handtekening. Ook zag ik nog een geweldige grijze poncho van joggingstof hangen met op de rug groot LIVE LOVE ELVIS. Heerlijk voor de koude avonden in huis. Ik verheug me nu al op een gure herfst en strenge winter. Jet op schoot en als ze wil, kan ze zich er onder verstoppen 😄 Daarna was Memphis zelf aan de beurt. Beale Street was 'the place to be'. We hebben de auto gratis geparkeerd bij het Welcome Center en voor $7 twee dagkaarten voor de Trolly gekocht. Deze zette ons keurig aan het begin van de straat eruit. We begonnen te lopen en links en rechts zagen we tentjes waar we dood nog niet gevonden willen worden. Vieze ramen met emmers erachter, schimmige uitstraling en af en toe kwam er een vieze lucht aangewaaid. Oh jee, dacht ik, hoe brengen we hier de dag door. We liepen stug door en zagen een leuk dakterras. Hier zag het er al een stuk beter uit. Wat te drinken en te eten besteld en een plan de campagne gemaakt. We hadden ons laten vertellen over een museum Rock n Soul genaamd. Dat leek ons wel wat. Nadat we ook nog een hotel in New Orleans hadden geboekt gingen we richting het museum. Wat hebben we ook hier genoten. Het museum laat de geschiedenis van de muziek in en om Memphis horen en zien. Van blues, jazz, rock and roll en alle aanverwante stijlen. Door middel van een audiotour word je meegenomen door de jaren en de ontwikkeling die de muziek doormaakt. Er staan diverse prachtige jukeboxen, oude radio's, kleding en sieraden van artiesten en muziekinstrumenten. Vele artiesten komen aan het woord tijdens de audiotour en je kunt enorm veel liedjes luisteren tussen de verhalen door. Zo komt het helemaal tot leven. Ik vond het dan ook erg jammer dat ik op een gegeven moment weer bij de uitgang stond. Het museum is niet zo heel groot, maar 1 verdieping. We hebben er toch zo'n 2 uur rondgelopen (stiekem ook een beetje gedanst) en geluisterd. Voor een paar Dollar meer mochten we ook nog naar de Hall of Fame. Ook nog maar even gedaan. Helaas was dit niet zo indrukwekkend. Er was wat kleding tentoongesteld, een halve Buick en een vleugel die de tand des tijds niet had overleefd. Geinig maar geen aanrader. Inmiddels was het 18.00 uur en kregen we zoetjes aan toch wel trek. Als echte vleeseter had Niko gisteren al even gegoogled op 'best ribs in Memphis'. Conclusie: we moesten zijn bij Central BBQ. Een OMG was hier wel weer op zijn plaats 😂 We kwamen binnen en moesten in de rij aansluiten. Terwijl we in de rij stonden konden we op een menukaart uitzoeken wat je wilde eten. Eeehhhh... Hoe doe ik dat zo snel?? Leesbril uit de tas gegrabbeld en kijken. Nou, doe maar pulled chicken dan met slaw en aardappelsalade. Zo, dat wist ik in ieder geval. Het kwam er ook mooi vlot uit bij de kassa. Wat ik wilde drinken. Eeehhhh... nog niet over nagedacht. Stress!! Cider, heeft u ook cider? Ja, dat hadden ze. Mooi, doe dat maar. Niko wist ook al wat hij wilde eten (spareribs, wat anders 😄) en bestelde ook cider. Meteen aftikken en met bon en nummer 46 op een kaartje mochten we een tafel uitzoeken en ons drinken bij de bar ophalen. Wij een plekje opgezocht in de (best wel leuk ingerichte) vreetschuur en drankjes opgehaald. Bordje in de houder geprikt zodat de bediening wist waar bestelling 46 naar toe moest. Ik vreesde grote porties, maar dat viel reuze mee. Het ging er lekker in en alles ging op. Wat weer super leuk om mee te maken. Nu maar weer op 'huis' aan. Het was weer even wachten op de Trolly, maar één keer aan boord zette de chauffeur het gas erop en waren we echt in een mum van tijd weer bij de auto. Hij had er lol in want ondertussen kletste hij er vrolijk op los. We verstonden er geen biet van. Gelukkig wel dat we op onze bestemming waren 😂 Moe maar voldaan en nog helemaal nagenietend schrijf ik dit verslag. Wat een geweldige dag. Inmiddels is het hier 22.34 uur. We springen nog even onder de douche en gaan dan lekker slapen. Morgen om 09.00 uur willen we beginnen met rijden. Het is ruim 600 km. dus met pauzes zo'n 8 uurtjes rijden. We hebben een prachtige hotelkamer in het French Quarter geboekt. Maar eens kijken of de prachtige foto's die we op de site hebben gezien de werkelijkheid ook goed weergeven. Dat is altijd maar weer een verrassing. 👋