Havana dag drie

Vanochtend na het ontbijt, uiteraard samen met Toña, zijn we naar het Rummuseum van Havana Club gelopen. We waren nog maar net onderweg of we kregen een berichtje van de humidor verkoper dat we over 2 uur de humidor op konden halen. Ze hadden weer stroom en het ging lukken om deze te personaliseren. Ik hem hem laten weten dat we na het bezoek aan het museum en de lunch kwamen. Aangekomen bij het museum hebben we een rondleiding geboekt. Niko koos de optie om na de rondleiding  twee nieuwe smaken te proeven en ik ben voor het maken van een cocktail gegaan. Over een kwartier zou de Engelse rondleiding starten. We waren dus perfect op tijd. Het was een fantastische rondleiding. Ze vertelde over de geschiedenis van Cuba en de geschiedenis en het productieproces van de rum. Echt super interessant en leuk. Op het label van Havana Club staat de afbeelding van een vrouw. Zij was de eerste vrouwelijke gouverneur van Havana. Haar man, de gouverneur, had haar voor zijn reis gemachtigd en toen hij stierf in Mexico werd zij dus gouverneur. Dit was, als ik dat nog goed weet rond 1600. Haar naam was Isabel. Er staat in dit museum ook een prijswinnende maquette van een grote suikerfabriek. Echt prachtig. Na de rondleiding mocht Niko dus twee soorten rum proeven en werd er voor mij een cocktail gemaakt die ik mocht schudden. Een van de smaken die Niko mocht proeven was de Profundo. Een witte rum die wel wat weg had van een zoete jenever. Ik vond het erg lekker. Mijn cocktail trouwens ook. In de museumwinkel moest de fles Profundo €13,45 kosten. We kregen echter al gauw in de gaten dat de barman de flessen goedkoper verkocht. Ik dus terug naar de bar en een fles Profundo gekocht voor €10,- Om je toch slap te lachen! Hij gaat gewoon onder de prijzen van zijn baas door. Tja, dat is Cuba. We hebben de fles naar de Casa gebracht en zijn gaan eten bij het tentje om de hoek. Konden we ook even weer Euro's wisselen. De serveerster bood eerst 130. Niko weigerde. Toen bood ze 140. Niko zei: 150 of de deal gaat niet door. Haar baas was akkoord. Niko mocht de afgesloten bar in. Echter daar was geen wisselcubaan te zien. Deze bleek zijn kantoor op het toilet te houden. Hij wilde Niko het geld in de hand drukken en wegsturen. Niko liet zich echter niet zomaar wegsturen en ging eerst het geld tellen. Wij geloven die Cubanen niet zo maar op hun bruine ogen. Daarna beide een lekkere sandwich gegeten. Inmiddels waren we natuurlijk erg nieuwsgierig hoe de humidor was geworden dus wij richting de winkel. Daar ging de deksel open en zagen we echt een prachtige gravure. Precies zoals we hadden gezegd. Ook de sigarenkoker is super mooi geworden. Niko heeft foto's op Facebook geplaatst. De humidor werd zo goed ingepakt, die gaat de hele vakantie niet meer uit de noppenfolie. Daar moet thuis bijna professioneel gereedschap aan te pas komen. Daarna zijn we terug gewandeld naar de Casa. Onderweg nog weer even een drankje gedaan en genoten van live muziek. Inmiddels was het 15.30 uur en hebben we camara obscura maar even gelaten voor wat het is. Niko wist mij te vertellen dat het is ontstaan omdat iemand ontdekte dat je door een gaatje, waar licht door heen komt, op de muur - in spiegelbeeld - kunt zien wat er aan de andere kant van dat gaatje gebeurd. Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. We zitten nu dus uit te puffen op ons dakterras. De lucht betrekt wat en  de ergste hitte van de zon is weg. Best lekker. Oh! Dat moet ik ook nog even vertellen. Wij dachten dat de dame die wij in de Casa zagen, de vrouw was van de eigenaar van de Casa, maar dit blijkt niet het geval. Zij was één van de huishoudsters. We hebben inmiddels kennis gemaakt met nummer 2. Een vrolijke Cubaanse dame met een snor. Ja, echt. Geen grapje. In Trinidad hebben we een dame gezien met een snor waar menig man jaloers op zou worden, maar deze dame kan er ook wat van. Ze vindt het prachtig om ons te vragen wat we die dag hebben gedaan. Uiteraard in het Spaans. Lang leve Google translate. Vanmiddag heeft ze mij weer een beetje Spaans geleerd. Echt waar, als we weer thuis zijn spreken we vloeiend Spaans. 🤣 Vanavond gaan we weer eten bij San Christobal Paladar. Omdat het een eindje van onze Casa is, gaan we met de fietstaxi heen en laten we het restaurant een taxi terug naar de Casa regelen. Dat zal wel weer onderhandelen worden. Leuk man!